مجازات
مجازاتم نکو اِ دوس، مه خوم زی بنه دار ویمه.
دِ وَر خاو وِ دس تو ، طناف دارِ خومن دیمه.
ئو سیم خاردار عشقِ تو ، که یاغی هم نِوُرَش شو.
هزار بار رَشَن بُریم ئو لارم جا خارِ ای سیمه..
چنی پشت پا وِ مه زیی ، تو اُسارِ دلم سیی.
وِ سر اُسار دِ دس رَته ، هنی مه وا دلم قیمه.
کموتر وِ گِله دارم ، زنم قوقو دِ داغ یارن.
تو لیزِ من چه شیونی ، مه لیزِ تون نَشیونیمه.
منم چی دارِ حُشگیسم ، که بی بلگم و تر نیسم.
نَوو جاتن که سا نارم ، درخد فرخ داره وا هیمه.
شاعر: مولا ناصری