مدروزگار
روزگار مُدشَه که ها زِنَه دور
ایما بَنَیا هم ها کَشیم جُور
بهار گُذریه وا آو اُ هَواش
تاوسو وا گرما ، یائه وِسِر جاش
هه ادامه دییَه و ای گُذرش
پائیز ها دِ ره بیا پشت سرش
تا چَش دی و یَک پائیزن بینی
زِمسو یا گیرَت ، چی دُشمن خینی
چِهار فصل سال ، هه وِ دور گَردن
دِلیان باز بینی ، که پُر دِ دَردِن
بَنَه بیچاره ، دائِم کَشه جور
هه زَحمَت کَشه تا روئه دِقُور
پنجعلی پاپی