پرچین عشق
تش وتژگاه بکنی وا دار بلی
لامردونه فرش کنی وه رسم محلی
میونی پسابونی حونه وه حونه
تاکه دس برایا بازهم بمونه
بیارید قلونی وا ازگل شادی
بلکم بازهم جمع واین مردم آبادی
سازنن خه ور کنی بیایه واشور
بزنه سازودهل چش حسیدکور
اسفندمهروبونی بونی دمین تش
تاکه آبادی همش بوئه وبو خُوَئش
بپزی خوارک مهر وا گل خه نه
چونکه ای رسیماخوخود قدیم منه
شاعر #علی_سرابی_یاقوند