مثنوی لری بالاگریوه
درد دلی با زمونه
د دس روزگار دارم گلایه
هیچکسی خویی سی کس نهایه
دلم گیرسه د ای روزگار.
وا مردمون صدرنگ و مکار
مردمون قدیم صادق ونجیب
نه وه جون ایسه که بینه رقیب
او دوره اگر امکانات ناشیم
درعوض وایک خویان داشتیم
کارایا مو امروز مبناش کلاسه
شادی وشیونمون کردیم خلاصه
شوم ونهار مو بیه وه پفک
فاتحه خونیمو هم بیه پیامک
اینترنت بیه وه دس برارمو
ایرانسل اوما اونیا وه جامو
د قدیم هرکس کاری وا کس داشت
اول اوما تیت حال خوری کاشت
ایسه پیام یا گوه حالت خوه
نونه ای رباته یا که یاروهه
فیس و افاده تیشس ده ای بو
پیل دارو حاجی بی پیلا عامو
هرکسی کمی پیل وپر داره
هیچکسن د ور نظر نیاره
زنه وه قدت گاز دین وه ماشی
دشو سی کلاس ابرویان تاشی
هرکسین بینی چسبی سرپتش
گیسان چی یالی ونه سرکِتِش
زولفیاشو بافته کوریا ای دوره
روزگارسی چی مردم ایطوره
رسم پیادارین کردیم فراموش
برکت وغیرتن ونیمه پشت گوش
هرکسی اگر قه در بدونه
نوم نیک گه پو عزت مونه
گپی او دوره والله قورپی داشت
او د چِمته هرکس گپی ناشت
اخ تیا کورم رت او روزگار
نوم نیک گپوو منه یادگار
نه غمی داشتم نه داشتیم غصه
ایسه هیچکسی احوال نپرسه
ایواریا همه وه پا حصاری
جمع بیم ته یک چی دس براری
د او پیا یا کسی نه مه نه
درد دل بویی که وت نه خه نه
کول پیا خویا رتن وه زیر خاک
اگر بیشونه د کس ناشتیم باک
اگر ایسه هم چن نفر مَنه
دق کوشو کردیم هان لا جا ونه
سال وه سال مردم ها بووم بدتر
د زور ناشکری بی ایم شردور
ای دوره دوره اخر زمونه
ای بی برکتیا قه ر دمو بونه
هرسال موقع عید د زن و پیا
اماده ویدن تا بهار بیا
هرکس وض مالیش خونه وی زیاد
بازهم هه گه پو دلشون کردن شاد
هومسایا همه وایک چی برار
شریک غم یک وین داشتن اعتبار
خلاصه مردم حواستو بوه
وا گه پی کوچی کاریاموبوخوه
زنه بکونیم او رسمیاقشنگ
همه مووایک بویمه یه رنگ
شاید بیایه ای جمعه آقا
آماده کونیم همهو دلیا
دلخوری ناره علی د هیچکس
بجز خداوند نارم حنا رس
شاعر #علی_سرابی_یاقوند
اسفند۹۴ اندیمشک
یاردیرین
کجایـے یـارِ دیـریـن اِی خـوبِ دلم
هنوز هم تـو همانی ، محبـوبِ دلم
نیستی و در دلـم باز غوغایی شده
بیــا اِی سـرکــوب گـرِ آشــوبِ دلم
حمیدرضا شیراوند
مجازات
مجازاتم نکو اِ دوس، مه خوم زی بنه دار ویمه.
دِ وَر خاو وِ دس تو ، طناف دارِ خومن دیمه.
ئو سیم خاردار عشقِ تو ، که یاغی هم نِوُرَش شو.
هزار بار رَشَن بُریم ئو لارم جا خارِ ای سیمه..
چنی پشت پا وِ مه زیی ، تو اُسارِ دلم سیی.
وِ سر اُسار دِ دس رَته ، هنی مه وا دلم قیمه.
کموتر وِ گِله دارم ، زنم قوقو دِ داغ یارن.
تو لیزِ من چه شیونی ، مه لیزِ تون نَشیونیمه.
منم چی دارِ حُشگیسم ، که بی بلگم و تر نیسم.
نَوو جاتن که سا نارم ، درخد فرخ داره وا هیمه.
شاعر: مولا ناصری
وبالا گریوه سلام رسونم
وِهمه ایلا وکُل دوسونم
دگپ تا کوچک ارادت دارم
سیتو بسازه پرورد گارم
تقلا کُنیت سی زِوون دا
ای مسئولیت حا دِ مِل شما
هر کوم وِ گوشید هر کوم اِشنویِت
وِ زِوون دا حرفیاتون بویِت
ار وِ اصالت افتخار داری
ار وِ اتحاد اشتهار داری
بیشدر وِ هینه بستگی داره
که سُس نکُنیت و ای گوتاره
نومتو وِخویی ار کسی بوئه
وسر بِلنی اسمتو در روئه
وا زِوون دا کُنیت هَچایه
خیلی آسونه هرکه بهایه
زِوونِ لُرّی زِوون دِرّیه
ریشَشو اصیل اُ مادریه
کتاو لُغتِیا بی شک وگمو
بیشدر مه دیمه وِ زِوون خومو
هرکس فکر کنه که کلاس داره
وا زِوون دا گوتاره ناره
چی آو مالکی هی حا دِ ری آو
دونم بیار نی چونکه حا وِ خواو
اصالت خوشن فراموش کرده
وِ دس نا محرم دس ودس گرده
اما مه دونم پیایا خوخو
وِزِوون دا کُنِن گفتکو
بالا گریوه افتخار داره
هرگس دل نِنیه دِ ای گوتاره
شاعر: ماشالله کریمی از اندیمشک
پلدختر
پلدختر سلام ای سرزمینم
د کل جهان چی خوت نیینم
لا هار پل دختر مرزِ خوزسو
پلِ قدیمی حِد ، مرز لورسو
پل باریکی وِ ری گلال زال
قدمتش رسه وِ چند هزار سال
کور واز کرده شَتی د مین سنگ
سیمره یه جا رو د پلِ تنگ
و سر سیمره دره خزینه
هیچ کسی نیده پلی چنینه
پل معلق هه چی گوعره
بادی ک یایه یه سر شک هوره
کوهِ چاونی وا دم بز تِنوم
دلیج ، بسیاری ، مله کوه و نوم
تنگ هلد و هُلد وا تنگ فنی
تنگ لیلمه پر د گل رنیی
پُل تَل آو ، پُلی ، کمر کرده خَم
هادِ مین مینجا هشتادِ چهار سَم
گُری سیِ ، کِئو ، تالاب لِفونه
گُری آو تافه ،که دردش گرونه
د دل تنگ فنی گری جُم جُمه
جوم ِلیش کنه د روزیا جومه
تالاب ولیعصر جا گردشگرهِ
پر د توریسته دائم یه سرهِ
د عید نوروز تا سیزده وِ در
چادر کشن دش کس نرو و در
د ملک زَعفرو که بیایی و در
زادگاه میر نوروز دشتِ جایدر
پل گاومیشو حد مرز ایلامه
ارزش تاریخیش هزار کلامه
دو تا رود داره تاف و سرتافه
کشکو زلفیا سیِ سیمرن بافه
سینه کَش آباد مله سر افراز
غار کلمو کره هزار هزار راز
کــَل ، به معنای بُـز ِ کوهیه
کَرّه ، انجیری هوشک ِ چوئیه
گنج کلمو کره، هزار نِشونه
جز شیش گنجینه برتر جِهونه
اسب و بالدار و طلا و چیان
بردنشو و تین او قاچاق چیان
موزه لر پاریس بریتانیا
هان د مترو پل د وادما نیا
غارِ ارزشمند دور هخامنش
حیف بی وخدا غارت بردنش
پل دختر و سر کشکو دیاره
د کل جهان نمونه ناره
سنگ و ساروجه پلِ باستانی
معماری کرده د عهد ساسانی
لو گلال کشکو جلگه و بن لار
تاوسون و پوییز همیشه بهار
د مین چولهول تا آبشار افرینه
کی تا حال دیده تافیِ چنینه
د شهر معمولو کویا بینه بــُر
باز وِ سر کشکو شاه پل ِ کلهر
قدمتش رسه و هخامنش،
تونل معمولو ها وِ دامنش
وا خطِ کوفی کتیبه داره
ها وِ زیر تاجش د دیر دیاره
بارگاه خلیل کر تا قلا نصیر
منطقه آوسر ها د او مسیر
برافتاو غزال تا مله دلیچ
همهِ بایمک پیچ د سرِ پیچ
بایمک بیاز دشتِ پر دِ دار
جاده پر پیچی دش یایه و هار
باز هم یادگار دور ساسانیان
جا گنج بزرگ تپه واشیان
چنی چن ساله گواد ها د خاو
درش واز بوعه ری و ری افتاو
آو تل آو زنه د مین، چاله کَل
گنج گومیِ کچه َ دیچه ویده حَل
تختچو کیالو تا چاونی گپ
چه با صفاعه آبشارِ ، کول چپ
درکی ، کرکی تا سریناو زال
تفریگاه دنجی همه لو گلال
د کوسِ کاوعه که یایی و هار
پارینه سنگی ها د پیرِ مار
منطقه چمشک شرقِ میانکوه
بکر و دیدنی پر د گل خوشبو
تاریخی گویا وا نوم و نشان
کاروان سرا دور صفویان
تیر کوه وا لَمو و میرزا سراو
کوگرد و روعرک پر دارِ وناو
آبشار میش انجیر تاف و سرتافه
بادسردِ تهی زلف گلیان بافه
د سمت آزاد راه که روی وا دیار
غارِ کوگان ها ، دو شیشِ مغار
پلیا د دل کوه وِ ردیف کنه
د دور اشکانی یادگار منه
گذرگاه تاریخ شهر پلدختره
پاپیل د جونم سیم عزیز تره
شاعر: آرش آقایی بازگیر